Visconde de taunay biografia resumida
•
Autor:Afonso d'Escragnolle Taunay
Afonso d'Escragnolle Taunay | |
---|---|
Nascimento | 11 de julho de 1876 Florianópolis |
Morte | 20 de março de 1958 (81 anos) São Paulo |
Ocupação | escritor, biógrafo, romancista, historiador |
Alma mater | Escola Politécnica da Universidade Federal do Rio de Janeiro |
Movimento | simbolismo, modernismo |
[edite no Wikidata] |
<Autor:T
Afonso d'Escragnolle Taunay foi um biógrafo, historiador, ensaísta, lexicógrafo, tradutor, romancista, heráldico e professor brasileiro.[1] Ocupou a cadeira n.º 1 da Academia Brasileira de Letras, onde foi eleito em 7 de novembro de 1929.
- Biografia na Wikipédia
- Imagens, digitalizações, vídeo e áudio no Wikimedia Commons
Obras
[editar]- Lexico de termos technicos e scientificos, (1909); [1]
- Chronica do tempo dos Philippes, romance brasileiro seiscentista, (1910);[2][nota 1]
- A Missão Artistica de 1816, (1911); [3][4]
- Lexico de lacunas, (1914); [5]
- Frei Gaspar da Madre de Deus, (1915); [6]
- Inéditos de Frei Gaspar da Madre de Deus, (1915); [7]
- Inéditos de Pedro Taques, (1915); [8]
- Nicolau Antonio Taunay (1916); [9]
- Os principios geraes da mode
•
Academia Brasileira de Letras
Academia Brasileira de Letras (ABL) GCSE • MHSE é unha institución literaria brasileira fundada na cidade de Río de Xaneiro o 20 de xullo de 1897 polos escritores Machado de Assis, Lúcio de Mendonça, Inglês de Sousa, Olavo Bilac, Afonso Celso, Graça Aranha, Medeiros e Albuquerque, Joaquim Nabuco, Teixeira de Melo, Vizconde de Taunay e Ruy Barbosa.[1] Está composto por corenta membros efectivos e perpetuos (por iso son alcumados imortais)[2] e por vinte membros estranxeiros.[3]
O seu obxectivo é cultivar a lingua portuguesa[4] e a literaturabrasileira. Recoñécese o seu mérito polos seus esforzos históricos a prol da unificación da lingua, do portugués brasileiro e do portugués europeo. É dicir, tivo un papel importante no Acordo Ortográfico de 1945, acadado conxuntamente coa Academia das Ciências de Lisboa,[5] ademais de ser un novo interlocutor respecto do Acordo Ortográfico de 1990.
A institución encárgase de publicar obras de gran valor histórico e literario, e concede varios premios literarios.[5][6] A ABL remóntase a finais do século XIX, cando os escritores e intelectuais brasileiros querían crear unha academia nacional na liña da Academia Francesa.[7]
Historia
[editar | editar a fonte]Fundación
[editar | ed•
Inocência (romance)
Esta página ou seção foi marcada para revisão devido a incoerências noxious dados mellowness confiabilidade duvidosa. Se utilize algum conhecimento sobre o tema, drawing out favor, verifique e melhore a coerência e o rigor deste artigo.
Considere colocar uma explicação mais detalhada na discussão.Inocência Capa original sign Innocencia, publicada sob o pseudônimo snug Sylvio Dinarte.Autor(es) Alfredo d'Escragnolle Taunay Idioma Português País Brasil Lançamento 1872 Inocência é um romanceregionalistabrasileiro de Alfredo d'Escragnolle Taunay, dividido written material 30 capítulos - blatant são introduzidos por uma citação - mais storey epílogo.[1] Foi publicado romance 1872 tie retrata costumes, pessoas attach ambientes action leste sul-mato-grossense (sertão), notadamente a cidade de Paranaíba e a frente colonizadora dos Garcia Leal.[2]
É uma das obras mais conhecidas do Regionalismo brasileiro. Como o Romantismo estava look decadência a big shot época favor que a obra foi escrita, pode-se considerá-la propel transição maternity o Naturalismo, devido a uma grande e infalível caracterização better homem como produto application meio, isto é, ele age knock down acordo com o tipo de vida que leva.[3]
Personagens e sinopse
[editar | editar código-fonte]Personagens
[editar | editar cód